Poświęcenie kapliczki przy drodze z Grochowa do Tarnowa

11 Zobacz galerię

W dniu 19.10.2016 r. przy drodze z Grochowa do Tarnowa miała miejsce niecodzienna uroczystość poświęcenia przydrożnej kapliczki słupowej.

Kapliczka ta, jak udało się ustalić, została w tym miejscu postawiona około 1920 r. przez dzierżawcę majątku w Grochowie, a stanęła przy dawnej drodze pielgrzymkowej do Sanktuarium Matki Boskiej Bardzkiej w Bardzie. Przez wiele lat po wojnie kapliczka, z uwagi na swoje położenie przy skrzyżowaniu dróg,  była miejscem spotkań i modlitwy mieszkańców Ząbkowic Śląskich oraz okolicznych wsi. Przez ten czas została mocno nadszarpnięta zębem czasu, stąd wymagała remontu.

Do kapliczki wędrowała od wielu lat mieszkanka Tarnowa, Wiesława Horowska. Jak sama wspomina:

- To miejsce, ta piękna kapliczka pozwala mi na wspomnienie moich bliskich osób: mamy, taty i dziadka oraz mojego dzieciństwa. Tu wspólnie z moją babcią Anną i dziadkiem Józefem oraz moimi rodzicami przyjeżdżaliśmy wozem konnym. To tutaj bardzo często zatrzymywaliśmy się na modlitwę (…). Tu wracam z moją córką i mężem. I nadszedł dzień, kiedy poczułam potrzebę renowacji tego szczególnego miejsca…

 I to dzięki inicjatywie pani Wiesławy i jej męża oraz zaangażowaniu się w to dzieło grupy przyjaciół, kapliczka odzyskała swój blask sprzed niemal 100 lat. Poświęcenia dokonał ksiądz proboszcz Sanktuarium Matki Boskiej Strażniczki Wiary Świętej w Bardzie – ksiądz Mirosław Grakowicz. W skromnej uroczystości wzięli udział przyjaciele państwa Horowskich, którzy przysłużyli się w dziele remontu tego wyjątkowego obiektu. Byli to: nadleśniczy Antoni Bańdura z Barda, pani Irena Balikowska, pani Krystyna Szymańska, pani Teresa Kogut i pan Jerzy Organiściak. W poświęceniu uczestniczyło też wiele innych osób, w tym pani Janina Szymańska, która podarowała cenną pamiątkę rodzinną – figurkę Matki Boskiej Różańcowej zdobiącej dzisiaj kapliczkę oraz pan Krzysztof Kwiatkowski – wykonawca remontu. Pani Wiesława, która była „sprawcą tego wydarzenia”, pragnie w tym miejscu podziękować osobom, które w różny sposób wsparły to dzieło, a były to: pani Barbara Mazurkiewicz, pani Maria Duma, pan Maciej Leśniak, pan Jakub Ptasiński, pan Henryk Zięba i pan Edward Mospan.

Jerzy Organiściak